modern insanın yardım çağlığı, teknolojiye dur diyiş, mutluluğu teknolojide aramak.
albümün çıktığı zamanlar bunu okuyan kitlenin öncesine dayanıyor -benim de dahil- lakin şarkılarının bugün bile benzer sorunları anlatması ve Radiohead taklidi olmayan çalışan birçok grubun bu kadar büyük bir popülarite yakalayamaması aslında yaptıkları işin ne kadar değerli ve özel olduğunu gösteriyor. albüm bana hep bir gri havalar, brutal mimarinin içinde yaşayan sıcak ve soğuk ailelerinin modern çağda doğmuş çocuklarının zihinlerini yansıtıyor. bahsettiğim duygular kıtlık, fakirlik gibi durumlardan ziyade ortalama bir yaşantıya sahip, orta direkt bir ailenin kısmen rahat sürdükleri yaşamın genel yapı taşları. evet, çalışalım, spor yapalım, güzel bir araba alalım, güzel kadınlarla takılalım ama sonuç? Bu arzular kendi öz irademizin mi yoksa bize çocukluktan beri dayatılan ve asıl isteklerimizin bu olmasını öngören aile ve sosyal yapıların mı? neden ortalama bir hayat sürmek hoşumuza gitmezken buna devam ediyoruz? para kazanmak, daha iyi teknolojik alet almak, daha iyi bir hayat mı sunar, bizi daha çok mu mutlu eder yoksa daha da mı dibe batarız
açılış şarkısı: airbag
Aslında albüm kapağı da biraz buradan ama asıl meselesi 1990ların teknolojisinden bile insanların ne derece bıktığını gösteriyor: OK computer. Yeterli. Dahasını istemiyorum. Artık seni duymak sitemyorum..
sağlıklı ve mutlu